Metasequoia

Wat is Metasequoia?

Metasequoia glyptostroboides, in het Nederlands vaak metasequoia of Chinese mammoetboom genoemd, is een loofboom uit de Cupressaceae-familie. Oorspronkelijk bekend als een fossiel, werd de soort in de 20e eeuw in leven herontdekt en heringevoerd in plantencollecties wereldwijd.

Belangrijkste kenmerken

• Groei: snelgroeiend; kan hoogtes van 30–40 m bereiken.
• Bladeren: naaldachtig, maar bladverliezend (bladkleur verandert in bronzen tint in de herfst).
• Vruchten: kleine kegelvormige zaaddoosjes.
• Leefgebied: miljoenen jaren geleden kwam Metasequoia voor op het gehele Noordelijk halfrond tot in het Noordpoolgebied dat toen ijsvrij was, herontdekking vond plaats in centraal-China; succesvol als sierboom in gematigde streken.

Korte geschiedenis

De eerste metasequoia's verschenen in het Laat-Krijt, zo'n 100 miljoen jaar geleden. In het Paleogeen (66-23 miljoen jaar geleden) beleefde de boom zijn bloeiperiode en kwam hij voor op het noordelijk halfrond tot op 75 graden noorderbreedte. De gemiddelde temperatuur op aarde was destijds veel hoger en er was geen permanent poolijs. Het fossiele geslacht Metasequoia werd in 1941 door de Japanner Shigeru Miki beschreven, maar pas in 1943 werd een levende populatie ontdekt in de provincie Hubei in Centraal-China. Dit maakte de boom tot een beroemd voorbeeld van een "levend fossiel", een boom waarvan werd gedacht dat die anderhalf miljoen jaar geleden was uitgestorven had in een afgelegen plek in de binnenlanden van Centraal-China weten te overleven.